Η οκνή λιακάδα η φιλαρμονική
και πιο κρουστή αποναν χρόνο εγκάθετο…
Τίποτα τριγύρω μου εξόν από ιδέες παρωχημένες·
Ατμίζουν στρέφοντας την Στιγμή κατά το μηδέν·
Εκκολάπτονται χάρες που ήτανε να σωθούν μες τα χρόνια.
Και η αιωνιότητα
Σαν ένα παπούτσι αφόρετο
Γυαλίζει σαν λουστρίνι ματαιόδοξο
Και χλευάζει τα εντός μας περιεχόμενα
Ξέροντας ότι ποτέ δεν θα ευοδωθούν…
Γυμνός και άτσαλος και ο Ιούνιος-
Στηρίζει τα πάθη τα ημέτερα·
Μια τάξη ανατρέπεται μια θεωρία που δεν πείθει
Απλωμένη στην οικουμενική της διάσταση
Μετεωρίζεται και ερεθίζει τους διστακτικούς:
Τούτο το μανιφέστο το περίεργο που διαβλέπω
Φορτώνει με επανάσταση τα βλέμματα που άκαιρα το μελετούνε·
Μακάρι των λαών η σύνεση να τους παρακινήσει στο καλό·
Μακάρι οι ουτοπίες να μας φέρουν προ τετελεσμένου ονείρου!
Αθήνα 2/6/2023
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου