Από όλα
Τούτο είναι διάφανο:
να πεθαίνεις μέσα σε τσουχτερό ενεστώτα και αγκυροβολημένο Ιούνιο.
Ποιές θάλασσες αρμενίζει ο θάνατος και σφίγγει ολοένα τον κλοιό;
Αποσαφηνίζω το πέλαγος.
Πρόσφυγας είσαι- μην το ξεχνάς- η ζωή σε αναγκάζει να ζεις μέσα σε ανιστόρητους θανάτους.
Κάτι πατρίδες σβήνονται με αποφασισμένη γομολάστιχα.
Μηδενική πατρίδα.
Ασθενική πατρίδα.
Πεθαμένη πατρίδα.
Κάτι ζωές φεύγουν από κοντά μας για να σήπεται ο άρρωστός μας
‘’Πολιτισμός’’ …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου