Μαθαίνω μια σκέψη που ολοσχερώς με κυκλώνει
κι ασφυκτιώ.
Και τι να μάθεις από τον βραχνά ετούτο;
στα ασύνορα βάθη μιας λύπης.
Σκάβω τα γεγονότα για να καλλιεργηθούνε
και διανθίζοντάς τα κάπου ανακαλύπτω
ορυχεία στρεβλά.
Πώς τελικά θα παραπλανηθούμε, πώς
Θα ζήσουμε χωρίς κριτική σκέψη, πώς;
Να μείνω στα δυνητικά συμπεράσματά μου
Αφήνοντας κατά μέρος την τύφλα μου…
Επί του πρακτέου:
ας με δαγκώσει το φίδι το ιοβόλο κι ας ψάξω
να βρω τον αντιοφικό μου ορό…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου