Με τραχύτητα γαντζωμένος πάνω σε πράξεις και λέξεις…

 

Διχάζονται οι χρόνοι της παρουσίας και διαβάζω

Μια μάταιη ελπίδα που πεθαίνει

Πνέοντας τα λοίσθια πάνω στο μέταλλο της αγωνίας.

Όπως θρησκεύω λευκά, μου γίνονται οι επιθυμίες κατακόκκινες.

Με μια θυσία στο μυαλό μου που ανατρέπει τις Ιδέες και στηλώνει

Κοσμοθεωρίες νεόκοπες, απλώνοντας μιαν όμορη αλληλεγγύη

πέρα από τα τσαλακωμένα σύνορα πυρπολημένων γύρω μας εθνών.

Και προτιμώ να ανθίζω μάταιος στους μάταιους

Χρόνους που ο κόσμος δοκιμάζεται ν’ αντέξει

Ηρωικά σκαρφαλωμένος πάνω στην ολόφλογη

Ψυχή βραχονησίδα του…

28/6/2023