Του Μαΐου του ορθοδόξου και του επικού!..

Αποσβολωμένος μέσα στον παχύ ήλιο που τονίζει τα νομίσματα των φυτών·

Τίποτα δεν ανάβει και τίποτα δεν σβήνει·

Ο Μάιος μόνο που κανονιοβολεί επάνω στην ξέρα την απωθημένη

Τσακίζει την χέρα του την δεξιά·

Θα σε νικήσω ώριμο φωνήεν της αυγής, θα αγκαλιαστούμε

Θα πλακώσουν οι νεράιδες να μας μάθουν ανάγνωση

Θα κελαρύσουνε νερά πίσω από τις φιστικιές

Θα είναι η Τρίτη των δασών και θα ‘ναι η Τρίτη των ωραίων χρωμάτων·

Θα σε κάψει η ζήλια σου θα σε μαστιγώσει·

Η ομορφοκκλησιά του κάμπου θα δεθεί με την ανάμνηση

Ο πιο νταής Χρόνος θα μας δικάσει αλύπητα

Όσο και να αγαπηθούμε θα πονέσουμε και θα σε νοιάξει κι εσένα·

Αχ η Άνοιξη τερτίπια τέτοια που μας κάνει!

Πού πήγε ο έρωτας και έμεινε η καθαρή φωτιά του;

Όταν νυχτώνει πλέκω ύμνους στις πυγολαμπίδες-

Ωραία αντήχηση αφήνουν από ένα φως παρακμασμένο…