Μέσα στην μνήμη ο αέρας περπατάει σαν Χάρος,
Φωνήεντα συμβαίνουνε παντού
Απ’ τις επετηρίδες των πυροτεχνημάτων προβάλει ζείδωρο έμβλημα
Γονιμοποιώντας καλά την ανάμνηση
Ξημερώνει μες το μυαλό μου διορθώνοντας του κόσμου τα στραβά
Απόκοσμα ακούγονται και τα στιχάκια μου
Όποιος καταλαβαίνει πια ας το καταλαβαίνει
Ανθίζει παντού όπου χωρίς επιχειρήματα η έμπνευση λειτούργησε
Δείχνει ευάλωτος ο άνθρωπος και θρύπτεται
Κάτω από τα κοφτερά γρανάζια του καιρού-
Πληθύνονται οι οδύνες του τα γεγονότα
πραγματοποιούν την συντριβή του
Πρωτεύει ο σωσμός του, σύννεφα
τον κρύβουν στην κοιλιά τους και
Τον απάγουν στην παλαιά
Βίβλο
της προ-θρησκείας το ανάγνωσμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου