Δυσπιστία…

 

Μια διαδρομή από κακό σκοτάδι σε καλό σκοτάδι

Αύριο μεθαύριο, χτές - περπατώντας

προς τον εαυτόν μας

απομακρυνόμαστε όλοι,

Κηδεία των μελαγχολικών δευτερολέπτων, σβήνει

Απρόσμενα η Στιγμή

Τι φάος σκαρφιστήκαμε και έγινε

ερεβών κτήση;

Την λαλιά μας μόνο υπερασπίζομαι, πετώ

Με φτερούγες ασάλευτες, μέσα μου γράφω

Κι ας φαίνεται ότι σπουδάζω γενναιότητες.

Κοίτα που δωδεκάθεο θα ζέψει το πουλί στον ύμνο

Και στο κελάηδισμα θα βγει το χάρισμα της μουσικής

Όλο φιλοδοξία ο στίχος

Κύκλους ολόγιομους θα κάνει φτάνοντας

του φεγγαριού την τελειότητα

Ξεφτίζουν γύρω μας οι ειδήσεις

Πια δεν πιστεύουμε κανέναν μάγο που κραυγάζει…

4/7/2021