Σύννεφα που με περιγελούν μπαλωμένα έωλα σύννεφα
Στροβιλίζονται σε ένα κατεστραμμένο ουρανό
Η Τετάρτη γεμίζει μπαρούτι οικουμενικό
Πλημμυρίζει γεγονότα και πραγματικότητες
Οι άνθρωποι σκυθρωπάζουν
Είναι μελαγχολικοί βαστούν την αγωνία τους παραμάσχαλα
Πού πήγε η τελειότητα πού πήγαν οι τελειομανείς;
Τίποτα πια δεν πιστεύω
ξεφτίσανε οι αλήθειες μας σκοτώνουμε γιατί είμαστε κοινοποιημένοι κανίβαλοι
Ποιά κουλτούρα λέει και ξαναλέει τις κοσμοθεωρίες της μήπως και την πιστέψει κανένας;
Το μανιφέστο μας είναι μια μεθυσμένη κοινωνία που δεν ντρέπεται ποτέ
Νικούν και ξανανικούν τα ταμεία
Κοιτώ μια Βαβυλώνα μες τα μάτια μας
Φαντάζομαι έναν πύργο της Βαβέλ
Τι θέλω με τραγούδια να νικήσω;
Ο κόσμος μας είναι μια κουρασμένη ευθεία που καμπυλώθηκε και δεν αντέχει να μας οδηγεί
Πουθενά δεν ανασαίνεις πλέον σωστά
Κι οι λέξεις μας κρύβουνε μια κραυγή απόρρητη
Σαν όπως να μας υπαγορεύει κάποιος διαολεμένες ανάγκες…
Λαμία 20/7/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου