...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

7 Φεβρουαρίου 2015

Νυν απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα…





Τα βράδια κατασκοπεύω τα γειτονικά άστρα
Αυτά που λάμπουν και είναι στοιχισμένα σε μια διάταξη
Να συμμορφώνονται με τους νόμους ενός αρχαίου θεού
Μια μουσική διαφιλονικεί με το σύμπαν
Το διαπερνάει
Ο εσμός των πλανητών κινείται κατά το αχανές
Κάποτε πίπτει μια βροχή από τα θρυμματισμένα κορμιά τους
Την νιώθω
Είναι σαν σκόνη που βάφει την ύλη με ένα καψοκόκκινο
Τότε που η ευκίνητη νύχτα μου σαν αιλουροειδές σκαρφαλώνει
στα κεραμίδια
Του οίκου του Πατρός- και νυν
Απολύεις τον δούλο σου Δέσποτα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου