Μπορεί να θελήσεις το τοπίο να γίνει δικό σου αλλά εγώ
Θα σ' απαγγείλω πάνω από τα λουσμένα στο ηλιοβασίλεμα βράχια
Και μια ηχώ από αίμα
Των λέξεων θα βάψει τις πευκοβελόνες μαβιές.
Τα σύννεφα θα σκιρτήσουν
Ο χρόνος ακίνητος θα εξουσιάζει
Η νίκη θα είναι η νίκη σου και η φωνή σου ασπίδα
Που αμύνεται μην αφήνοντας να περάσει του σκοταδιού ο ρυθμός.
Η ερχόμενη μουσική θα γράψει νότες παθιασμένα γλυκές
και όταν θα σε πάω ψηλά να σε γνωρίσουν οι ουρανοί μου
η νύχτα θα σκιστεί στα δύο ώσπου του γιαλού η παλίρροια
να το χωνέψει ότι δεν ξεγίνεται ποτέ μια αγαπημένη ψυχή!
2011
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου