Από μια μελλοντική μέρα έρχονται

Από μια μελλοντική μέρα έρχονται
εκείνα που δεν τα ορίζεις κιόλας:

λόγια σωσμένα, μέσα στο γαλάζιο, στο ύψος
που ακούγεται κάτι φορές η φωνή
των τεθνεώτων ν’ ανεμίζει
την μαύρη παντιέρα της.

Όπως κουρνιάζει απ’ την άλλη αγκαλιά
του πλανήτη ο ήλιος.

Δίνονται δυνατά οι συγκινήσεις
που ανήκουν στα αρώματα.

Η αφθονία των λυρικών χρωμάτων χτυπά
μια κρυμμένη καμπάνα
που ο χτύπος της αναστατώνει
τα υπερούσια πουλιά.

Στα φυλλώματα, στα φυλλώματα αψηφά
να τσουγκρίσει η νύχτα τις θλιμμένες αξίες της.

Ο χρόνος
άκυρος
μόλις που προχωρά-

στην άλλη όχθη της αθανασίας..