Ανάμεσα στις συμμετρίες που δεν κατέχω
Είναι κι αυτή της αφιλόκερδης μέλισσας.
Φτερά αμετανόητα που πεταρίζουν όλη μέρα
Πάνω από τα αεροδρόμια των λουλουδιών
Φτερά που με διδάσκουνε παρομοιώσεις
Σαν ξίφη μυστικών ιπποτών που φυλάν’
Τα σεπτά των αγίων..
Γυαλί που στέλνει ιριδισμούς στον αιθέρα
Γυαλί που τρέμει η υποψία του
Μες το γαλανό μεσημέρι..
Μετά υπάρχει ο ήχος από την δύναμη των φτερών
Και τα πουλιά που υπερυψώνονται
Πάν’ απ’ την θάλασσα
Σαν ιδέες
Πουλιά καλόγνωμα
σαν όψιμες λαχτάρες κοριτσιών.
Ουράνιο τόξο
σαλπίζει έφοδο μετά από την ξαφνική βροχή
Βλέπω τα νερά που ακολουθούν την πεπατημένη
του κατακαλόκαιρου και ψάχνουν
πολυδύναμη θάλασσα
να ξαπλώσουν την κουρασμένη υπεροψία τους.
Κι όταν λιγοστεύουν οι λέξεις
και αποταμιεύει η νύχτα ατσάλι φεγγάρι
τα μαχαίρια της ζέστας κόβουν καλά την σιωπή των ευκαλύπτων
και προσεγγίζουν την οζόνια τρύπα των ουρανών.
Πληθυσμοί από αστέρια και φύκια λικνίζονται χορευτικά
όπως να θέλουν αμόλυντα μες την γαλήνη τους είναι.
Ιδρώτας πάνω στα σεντόνια ώσπου
να έρθει πρωί
και σηκωθούμε να κοιτάξουμε μ’ έναν καφέ στο χέρι
την πρωτεύουσα
που έχει φούρια να τα καταφέρει σε όλα.
Ψάχνω την πορφυρή φωνή των τζιτζικιών
που ρουφούν χυμό απ’ το πεύκο
και τραγουδούν αμετανόητα αλητήριοι.
Ψάχνω φωνήεν που μου έλαχε και σημαδεύει την ζωή μου
περιρρέον σε έναν δύσκολο κόσμο
και παραχαραγμένο από αυτούς που δεν ξέρουν
συμπαντική μουσική.
Ψάχνω την τόλμη μου.
Κι η νύχτα όταν με κοιμίζει στα σκούρα σεντόνια της
τυλίγει τα πάντα γύρω μου με μια ζελατίνα ονείρου
για να σταλθούν στην αντίπερα όχθη-
στο φως των θαυμάτων..
13.7.2012
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
"Πουλιά καλόγνωμα σαν όψιμες λαχτάρες κοριτσιών.
Ουράνιο τόξο
σαλπίζει έφοδο μετά από την ξαφνική βροχή
Στρατή! Πας γυρεύοντας να τις φας τελικά. Και έχει 39 βαθμούς εδώ έξω στο μπαλκόνι κι εσύ μου λες με κείνη την φοβερή σου αναίδεια : " Ανάμεσα στις συμμετρίες που δεν κατέχω
Είναι κι αυτή της αφιλόκερδης μέλισσας.
Και έχει τόσα άλλα καλούδια σε τούτο το ποίημα που οι 39 βαθμοί Κελσίου φθάνουν στο σημείο του βρασμού.
Είσαι απαράδεκτος! Δεν είναι δυνατόν απλός νους να γεννά τέτοιες "συμμετρίες" και μάλιστα χωρίς να τις "κατέχει"!
Συγχώρα με φίλε μου αλλά με εξόργισες πάλι με τις υπέροχες εικόνες που έφτιαξες.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Κοίτα τώρα τι παθαίνω όταν έχω να αντιμετωπίσω εσένα άρχοντα του χιούμορ και πάνω απ’ όλα τις βαριές απειλές σου.
Πρέπει να ξέρει ο κόσμος ότι είσαι πυγμάχος και δεν μπορώ να σου αντιπαρατεθώ έτσι κι αλλιώς γιατί θα με ξυλοφορτώσεις.
Ε και αξίζει τον κόπο καημένε για δυο τρεις παρομοιώσεις;
Δεν έκανα πια και τίποτα κακό.
Η ζέστη πάντως στην Αθήνα δεν παλεύεται και ας όψεται ο δήμαρχος της πόλης που μου εμπιστεύτηκε το κλειδί, αλλιώς θα την είχα κοπανήσει και θα είχα φύγει για παραλίες μαγικές.
Τώρα κάθομαι εδώ και φυλώ Θερμοπύλες.
Τι να κάνουμε; Το καθήκον βλέπεις.
Κι εσύ το ίδιο όμως απ’ ότι καταλαβαίνω.
Κουράγιο φίλε!
Δημοσίευση σχολίου