...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

5 Ιουλίου 2012

Πυροβολείς κι είναι τυφλά της τύχης τα καμώματα



Εκεί που εγκληματεί η ιστορία εναντίον
του ανθρώπου ώσπερ
να ο ίδιος υποκείμενο θύτης εγένετο- ποιός ξέρει
αν μετά θα αθωωθεί

εν τέλει κανένας- όλα
παίζονται-                  
ρουλέτα είναι που ρισκάρει
μια φορά
και τα πάντα όλα ο έρμος·

Πυροβολείς κι είναι τυφλά της τύχης τα καμώματα- αν λάχει
καρφώνεται σαν διδαχή ο θάνατος
και δεν σε θέλει η ανθρωπότης.

Σενάρια ακήρυχτου πολέμου
που είναι πάντα διαρκής
εμφύλιος

Πούθε έρχεσαι που δεν έχεις ούτ’ ένα                                  
όπλο αμυντικό σου αίσθημα;

Νάτο λοιπόν το ποίημα-  καταμαρτυρεί
πόσο είσαι ο κλέφτης
κάθε αλήθειας που ανήκει
και σ’ όλους-
κι εσύ
την αποδίδεις
λάφυρο
στους αδιάβαστους τόσους πολλούς..
                                       
                                                                    9.2.2012

2 σχόλια:

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Σενάρια ακήρυχτου πολέμου ένας διαρκής εμφύλιος ...έχεις δίκιο Ποιητή και οι άμυνες πάντα ευάλωτες..
Μέσα σε τούτη τη ρουλέτα της ζωής ρισκάρεις τις αλήθειες σου προσπαθώντας να τις μεταδώσεις με την ευλογία της ποίησης ..
Καλό βράδυ Στρατή

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Δέσποινα

τις αλήθειες τις εκμαιευει η ποίηση από την ζωή

κι έτσι γινεται η τέχνη κι η ζωή μια αντιστοιχία με κύκλους ομόκεντρους

απλά προσπαθώ να πω αυτά που βλέπω

ή αυτά που αισθάνομαι
καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου