Η γραμματική του καλοκαιριού είναι μια ζέστα ανυπόφορη

Ανατολικά οι κηπουροί τεντώνουν λευκό πανί

Πάνω από τις διψασμένες ντοματιές και δυσμικά

Που η θάλασσα τρώει τα ψηφία του μεσημεριού με μανία

Η γραμματική του καλοκαιριού είναι μια ζέστα ανυπόφορη

Που ιδρώνει το κούτελο των ηλιοκαμένων ψαράδων.

Κάτω από την τραγιάσκα των αμπελώνων

Μυρίζει ωραία το τρανό σταφύλι του Αυγούστου.

Συμπάθεια η κοίλη γη με το κελάρυσμα των νερών.

Ευθυδικία οι πρωραίες ευχές του ανθρώπου

Συναντούν την κατάφαση των ηλιαχτίδων

Κι ο θάνατος είναι υπόθεση που δεν μας αφορά.

Κλέβω απ’ όλες τις ανταύγειες των χρωμάτων

Συλλέκτης επικής γαλήνης

Και οσμίζομαι πού παν’ να καταλήξουνε αυτά τα λόγια

Που δεν τα ορίζω μα μου τα υποβάλλουνε

Οι μάγγισες πυθίες του θεού.

Αν φύγω απ’ όλα ίσως καθιερωθώ μες την αναπνοή των ελαιώνων

Που ζωγραφίζουν ασημοφαιά και θαλασσάχραντη

την όμορφη κοιλάδα..

             29.7.2012