Ζ΄.
Σαν ένα τριαντάφυλλο που μύρισε δόξα
Ανάμεσα στα δάχτυλά μου
Σε κράτησα
Σιωπηλή
Τα βλέφαρά σου ήτανε ασπίδες
Στα ετοιμοπόλεμα μάτια σου που κατακτούσαν
Το κάστρο μου!
Δεν αντιστάθηκα!
Φυσήξανε οι πνοές του θεού και γίνανε
Αφόρητες οι προσδοκίες!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου