Το αίμα μου μεσουρανεί, το αίμα μου είναι εκρηκτική αγκύλη

Γεμίζω το μπουκάλι με νερό· το βάζω στο ψυγείο.

Το αίμα μου μεσουρανεί, το αίμα μου είναι εκρηκτική αγκύλη

που εμπεριέχει βάθος το άμωμο.

Ίδρωσα να γυμνάζω την αναπνοή στην ταχύτητα.

Το συκώτι μου έγινε ταξιαρχία

Που κατάπιε τις εφεδρείες της.

Όλα πολεμούν μέσα μου.

Το κορμί μου για λίγο

Είναι πατριδογνωσία που δεν έχει πια σύνορα

Και σύνορα διαρκώς απεργάζεται- πώς να το εξηγήσω;

Κουρεύτηκαν τα ένστικτα μου αλλά τα πάθη
είναι καθ’ όλα υπαρκτά

Και λυσσομανάνε..

Πώς να σιωπήσω μια μέρα τις κραυγές του εσώτατου πόθου;

Η νύχτα κρεμάει φεγγάρια ζωντανά

πάνω στους ουρανούς μου

Και λοξά μες την ζέστα του Ιουλίου παν’

Δέντρα με προορισμό μια δυική ομορφιά…

                                                                5.7.2012