...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Ιουλίου 2012

Η ώρα είναι ξίφος




Η ώρα είναι ξίφος
και διασπαθίζονται για να την απαρτίσουνε
τα δευτερόλεπτα-
κάποτε σκέφτομαι πως σε κρατώ στην αγκαλιά μου
κι έχει ουσία   
και το παραμικρό φτερούγισμα πουλιού
προς την σελίδα
και προς την καρδιά μου.

Τότε σκοτώνω εμένα…
    Τότε γίνομαι φλύαρος
        δίχως τίποτα να βαστώ
            χειροπιαστό για να σε αποδείξω.

Αλλά ο έρωτας έτσι δεν είναι; Τυχαίος
που αρμόζει σ΄ όλα τα πλάσματα που ζουν
ελαφρά. Κρατώντας
μέσα τους
των ενστίκτων την καθαρή εντολή.. Ναι

λοιπόν,      ορίζω τον απόλυτο αριθμό σου·
σκοτεινός γιατί με απαρτίζουνε χιλιάδες φωτεινές δυνάμεις·
και ξέρω
    πως μ’ εχθρεύονται
        γιατί σου ανήκω
            με τρόπους μεταφυσικής
                και με τρόπους νικητήριου πάθους..
                                 
                                                       3.7.2012

2 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ξεκινάει μ' έναν τίτλο ευστοχότατο, συνεχίζει με λέξεις που βαθιά ακουμπούν τα κύτταρα της αγάπης!
το απόλαυσα Στρατή!
καλημέρα!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Βίκυ μου
σ' ευχαριστώ!
μακάρι να γίνεται έτσι..
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου