Μην κάνεις φασαρία, προσηλώσου
ν’ ακούσεις τα πράγματα
έχουν αίμα και ήχο
ν’ ακούσεις τα πράγματα
έχουν αίμα και ήχο
και ενταφιασμένο μέσα τους θάνατο.
Πλησίασέ τα σιγά
και μάθε από την φθορά τους.
Η κούραση των υλικών, πάντα σου έλεγα
είναι η κούραση η μέσα μας.
Σαν ένας καθρέφτης που μέσα του
παίζεται το αρχαίο θέατρο των απομυθοποιήσεων.
Κι όταν όλα γείρουν στο κονάκι της ανυπαρξίας
μόνο μια αστραπή από τιποτένιο φως
σαν άγαλμα που τώρα δύει
και χάνεται πίσω απ’ τα βουνά
και μες την γη που είναι
και μες την γη που είναι
μήτρα ολέθρου..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Πανέμορφο..
"Η κούραση των υλικών, πάντα σου έλεγα
Είναι η κούραση η μέσα μας.
Σαν ένας καθρέφτης.."
Η φθορά πάντα ξεκινάει από μέσα μας !! Σοφή κουβέντα !!
Όταν αφήνουμε την ροή των πραγμάτων να μας παρασύρει στην ανυπαρξία ..
Θέλει αντίδραση ..όραμα..
Όλα είναι φθαρτά ,όλα πεθαίνουν κάποια στιγμή..αρκεί μεσα μας να είναι αναμμένη η φλόγα της συνέχειας..
Εκείνο το τσαφ ..η σπίθα
το κράτημα
Καλό απόγευμα υπέροχε ποιητή !!!
Θοδωρούλα μου σ' ευχαριστώ!
Καλό καλοκαίρι ελπίζω να περνάς..
Πριν μπεις στα βάσανα..
Ει Δέσποινα
υπερβολικά μου τα ΄λες
κράτει λίγο
και μετά πρόσω προσεκτικά.
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου