ΑΝΑΜΝΗΣΗ..

Πρωί με τον λεβάντε· χαρούμενος που είμαι!
Ζητάω το νανούρισμα της μάνας μου
επίμονος να μου το δώσουν πίσω οι παιδικές μου ηλικίες!

Κάνει κυκλοτερές κινήσεις
αγκαλιές για το κορμάκι των ανθών ο αέρας!

Είναι η Λίτσα με μια φούστα καρώ· αποκάτω της
κρύβει ένα θαυμαστικό!
Φλεβάρης ερωτευμένος τον Μάη!
Στην πλατεία σεργιανούν οι φίλοι μου χαμογελώντας

κάθε που με πιάνει αμήχανο η στιγμή και δεν ξέρω τι να πω..

Σκέφτομαι: παλεύαμε μες τα χρωματιστά σεντόνια.
Το σπίτι ήτανε στην Αίγινα·
ένας μπόμπιρας κάθε τόσο
ανέτειλε τον μικρό ήλιο του κεφαλιού του
χαμογελώντας και μας κοίταζε..

Αγκαλιασμένοι και δεν μας πόναγε ο καιρός..

Οι γλάροι σου μου ‘χουνε φέρει
την Αίγινα μπροστά στα μάτια!

Αλήθεια το πρωινό αυτό που το ‘χω
μες την χούφτα μου..
Πλένε τα όνειρά σου πάνω πάνω,
στον αφρό!

Σε προσκαλώ
για μιαν ανάμνηση
στο ποίημα μου!


14.2.1982