Εκρηκτικές στάθηκαν οι σκέψεις μου.

Α

Κατσούφιασε η μέρα

με φανατισμένα, βροχόφιλα σύννεφα-

Εκρηκτικές στάθηκαν οι σκέψεις μου.

Το νοητό σώμα του έρωτα μου μίλησε

με περιπλοκάδες λόγων-

Το ψιχάλισμα μου δροσέρευε την όραση γλυκά.

Το απέναντι βουνό συλλογισμένο

κρατά ένα κοπάδι πρόβατα..

Έχω καταλάβει την ζωή μες από μια τρύπα της επιθυμίας μου,

κι αυτή το ίδιο με γνωρίζει

ερωτευμένο αεί!

Τα βράδια

μετά απ’ την ευχή του απογέματος

διαβάζω βιβλία βαριά..

Ένας ποιητής

τον κυνηγάνε οι μούσες και τρέχει

όπου φύγει-φύγει-

σιχτιρίζοντας στιχάκια μελιστάλαχτα

και ουρανοδρόμους ρυθμούς..

Κάθομαι στο ντιβάνι και μονολογώ

ελπίζοντας σε χίλιες δυο ελπίδες.

Το ξεκούμπωτο πουκάμισό μου αφήνει

σαν ένα ρήγμα του καιρού

στα βαθιά να φαίνεται που πονώ..

                                                                           8.3.1982