190.
Στεγνώνω από κάθε αίμα..
Λιοντάρι με τον βρυχηθμό που ράγισε
Το κρύσταλλο του πρωινού.
Αποπλέω από το ομοιοτέλευτο καλοκαίρι.
Συναγωνίζομαι τον ζέφυρο που κάνει ρίμες στην καρδιά μου!
Στο φως που λίγο λίγο χάνεται
Η Παναγιά μου πιο θλιμμένη με κοιτά!
Αν θα κλάψω ακόμα…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ωραίο ποίημα και πολύ ωραία εικόνα!!!
Φανή Παπαγεωργίου, Ζωγράφος
Νομίζω όμως ότι και οι δικές σας αγιογραφίες είναι μαγικές!
Μου άρεσαν ιδιαίτερα..
Σας ευχαριστώ πολύ!
Δημοσίευση σχολίου