Σφυγμομέτρηση τω τρόπω τον δικό μου…

Η Τύχη μας είναι μία παρηκμασμένη μπαρούφα-

Καλλιεργούμε αυταπάτες σωρηδόν, συμμετέχοντας

Στο ανοίκειο δράμα·

Πώς

θα σκηνοθετήσουμε ένα μέλλον λαμπρό

Ανοίγοντας τρύπες στην φαντασία που ξεφουσκώνει

Όπως μπαλόνι στα χέρια ενός παιδιού;

Μαζεύω το κουβάρι μου.

Θα αμολήσω αετό ατίθασο.

Όλος ο κόπος μου μοιάζει ιλιγγιώδης

Τρόπος λεξιλογίου του ειπείν

Και του συσκέπτεσαι.

Σας αγαπώ ρε διάολοι της πραγματικότητας, άνθρωποι

Καθημερινοί που κρύβεστε

Πίσω από το δάχτυλό σας- ελέφαντες πίσω από μία παπαρούνα.

Όλους τους δράκους μου φυγάδευσα στην ξενιτειά-

Ετούτη είναι η προσφυγιά των κορδωμένων· και ανακάλυψα

Την λύπη πίσω απ’ την χαρά, την άκρατη λύπη

Που λογχίζει το ζοφερό σκοτάδι ψάχνοντας

Μία απελπισμένη ελπίδα!

13/3/2024