‘’Το παιχνίδι παίζεται ήσυχα’’, σαν για να ξεκαθαρίσουνε οι ρόλοι και να συντριβείς
Αξόδευτος μες την πραγματικότητα·
Έζησες τις μεγαλεπήβολες ατασθαλίες, τώρα
Όλα συντρέχουν στην αφάνεια.
Μασάς μια κόρα από ψωμί και σκέφτεσαι
Αγγέλους. Υποψιάζεσαι
Εκείνους που πεθάναν κι απ’ τα λόγια τους υψώνεται
μια θεωρία υποταγμένων που δεν βόλεψε κανέναν.
Τι φανατισμό παρασέρνει σιμά σου το Τίποτα!
Πάντως ό,τι αρχίζει, λογικά, πάντα τελειώνει.
Στο μανιφέστο σου χωρούν οι ‘’έφοδοι στον ουρανό’’.
Πού σκηνοθέτησες την ιστορία σου τσαρλατάνε μου;
Το θέατρο της παρουσίας σου όπου να’ναι τελειώνει.
Μηδένισε τα κοντέρ, συγκεντρώσου.
Δεν κέρδισες ποτέ σου σ’ αυτά τα αήττητα ζάρια.
Πάντα χαμένος τσουρουφλίζεσαι σε μια αγωνιώδικη φθορά.
Ήρθε η ώρα· παραδώσου στην δικαιοσύνη του πόνου.
Ζεις σε αόριστο μέλλοντα που φθίνει μες την κάστα των ρημάτων.
Ζεις απολεπίζοντας την επιδερμίδα της νύχτας.
Άσε το αισιόδοξο αεράκι να σε μπατσίζει.
Σύνελθε μες το Πουθενά, αυτό μονάχα πια σου ταιριάζει.
Άγιοι Ανάργυροι 31/3/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου