Μια οθόνη: ισοδύναμη με έναν επιτραπέζιο ουρανό!
Αυτό που το πας; οι πληγές αποκτούν σημασία ευλογημένη!
Ό,τι μπαλώνω ξαναξηλώνετε· σαν να μην θέλει η ύφανση της ζωής να μου υπακούσει…
Με αφέλεια: σαν να οδηγώ με απερισκεψία κατευθείαν πάνω στον τοίχο του θανάτου.
Ωραία τολμηρός· ατσαλένιος αετός που δεν τον βοηθάει η ροπή του αέρα..
Όσο σε κουτσομπολεύουν αδιαφόρησε· τράβα τον δρόμο σου και άστους να λένε..
Χτίζω εκκλησίες μέσα μου: νοημάτων και καλών ιδεών..
Μεταφυσικό έχω μόνο το μολύβι μου· δεν με ακούει πουθενά· είναι ένας σκουρόχρωμος επαναστάτης.
Μαζεύω ψίχουλα πίστης και φτιάχνω μια θρησκεία που δεν έχει θεό όπως τον εννοούνε οι άνθρωποι· μαζεύω τα κομμάτια μου και συναρμολογώ ένα άνθρωπο πληγωμένο που θέλω να μου αρέσει..
Ολόγυρα είναι μια θαυμαστή φύση που χωρώ μέσα της ως πνεύμα και με όλα τα υλικά μου φορτία· έχω τολμήσει να αμφισβητώ, γι’ αυτό με νιώθουν φίλο τα λουλούδια…
Ακύμαντη λιακάδα και ωραία μέρα χειμωνιάτικη· κάπου θα ξεκουράζεται ένας παράξενος θεός…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου