Να το πάμε ανάποδα
μέσα στους ουρανούς:
με ναυαγούν τα τεκμήρια αθωότητάς μου,
ποιό είναι το κομπορρήμον στίγμα μου;
Σκαρφαλώνω όρη θεοτικά και κλίμακες
Δύσκολες ανεβαίνω. Κανένας θάνατος δεν με πτοεί,
Μόνο στων αθώων το αίμα ορκίζομαι και πιστεύω.
Να γονιδιακό ιδίωμα πεισματάρικο! Αυτό είναι
Το μυστικό μου,
το φως
στηρίζει επάνω μου
τις θεμέλιες ρίζες του..
μέσα στους ουρανούς:
με ναυαγούν τα τεκμήρια αθωότητάς μου,
ποιό είναι το κομπορρήμον στίγμα μου;
Σκαρφαλώνω όρη θεοτικά και κλίμακες
Δύσκολες ανεβαίνω. Κανένας θάνατος δεν με πτοεί,
Μόνο στων αθώων το αίμα ορκίζομαι και πιστεύω.
Να γονιδιακό ιδίωμα πεισματάρικο! Αυτό είναι
Το μυστικό μου,
το φως
στηρίζει επάνω μου
τις θεμέλιες ρίζες του..
2 σχόλια:
Όταν νυχτώνει σε θυμάμαι που μίλαγες απλοϊκά και σίγουρα-
Δεν γέρασε η φωνή σου, η φωνή σου είναι πάντοτε νέα... S.P.
..... μόνο
που τα στερόιντς του Νάσσουα
την άλλαξαν
και με τράνταξαν...
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, ΣΕ ΌΛΟΥς ΣΑς, ΚΥΡΊΩς ΣΤΑ ΜΩΡΟΥΔΈΛΙΑ ΣΑς
φΙΛΙΆ ΚΙ ΑΓΑΠΗ
καλό Πάσχα και για σας κυρία μου! να περνάτε υπέροχα!
Δημοσίευση σχολίου