Ό μόνος τρόπος
είναι το σιγάν
Ή το διαλέγεστε με
την αιωνιότητα της στιγμής..
Πέρασε η ίδια πάλι
κοπέλα
Με το ωραίο φόρεμα
και το μικρό σκυλάκι της.
Καλοπλασμένη κι
όμορφη σαν
Να της χρωστάει αθανασία
η νιότη.
Στην λακκούβα του
δρόμου πίνουν νερό κάτι δεκοχτούρες και κάτι σπουργίτια.
Η ζέστα ακόμη
κρατεί.
Ξεφλουδίζεται
επώνυμος ο Ιούνιος.
Ιδρώνει.
Πέφτει αργό
το βράδυ και λες σχηματίζεται μια
μουσική
Από ψιθύρους
ανάμεσα στα δέντρα και που την ακολουθούν
Χορεύτριες
ημίγυμνες με πέπλα παλ. και ρόδινα..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου