Χαρμόσυνο αδηφάγο αιδοίο.

Ημερολογιακά ωραία φεγγάρια, λυρικές σιωπές, δεκαπεντασύλλαβος του μεγάλου ουρανού.

Η πόλη τα αισθήματα τόσο χλευάζει.

Ζω ή πεθαίνω ιδιωτικά· πάντοτε μόνος.

Χωρίς βοήθεια κατακτάς την φορτωμένη αντίφαση και την πορεία σου προς τον αφανισμό.

Κρούουν επάνω στα πλακάκια ρυθμικά τα τακουνάκια

Των κοριτσιών.

Γράφοντας ερωτική μουσική.

Χαρμόσυνο αδηφάγο αιδοίο.

Αχόρταγος που κομπάζει φαλλός.

Περπατώ στον πεζόδρομο του θεού…

                                              Λάρισα 16.2.2013