Χρεοκοπούν και οι απόψεις κάποτε-
Εκεί που ήθελες το άσπρο σε νικάει κατά
κράτος φονικό το μαύρο.
Οι κοινωνίες περισυλλέγουνε τις
αντιφάσεις τους
Και πάλι ίδια αποτυγχάνουν.
Έτσι όπως πάντα για να το σκεφτώ χάνω
τον ύπνο μου.
Ξυπόλυτος μες τον μεγάλο μαχαλά της
οικουμένης
Επιβεβαιωμένα θνητός
Αντιδικώ μες της ιστορίας το θράσος.
Τραυματίζονται οι ιδέες μου
Πάντα ανεφάρμοστες είναι
Τι φιλόσοφος να ‘σαι τι και ποιητής
Θα σε σταυρώσουνε τα αγελαία ένστικτα.
Χαμηλώνω τώρα το βλέμμα μου
Προσκυνώ την δική μου ανάγκη.
Κι ακούγομαι όπως να γράφω προσευχή
Σε κάποιον που δεν έφτασε την θέωση
ακόμη..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου