...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

18 Οκτωβρίου 2012

Μιλώ ελληνικά περηφάνιας.



Ευτυχής όταν οι αισθήσεις μου με μαθαίνουν
χαρές σκιρτημάτων.
                                    Πολεμάτε δύσκολα ο πόνος       
Κι αν πεις
                  Να τον αχρηστεύσεις θέλει με βάναυση γλώσσα
Να εγγράφεσαι στης ιστορίας τα καλά καθούμενα.
       Μιλώ ελληνικά περηφάνιας.
              Πολλαπλώ τρόπω ποθοκρατούμενος.
                     Ιωνικά φορτία κουβαλώ.
                             Στην ανάσα μου καίει το μύρο της μαστίχας.
Βραδάκι εκεί στην μακρινό κάστρο της Μήθυμνας
Φωτισμένο σαν μες τον ουρανό και κάτω του
         Που περπατούσαμε να σε κοιτάζω και να λιώνω.
                 Ιέρεια θεά μου μάγγισα αβρή!
                        Από την αγκαλιά σου που έπεσα στο σήμερα και νιώθω
                               Να με αβαντάρει ο ζέφυρος
                                       Και το απλόχερο σιροπιαστό μαϊστράλι.



2 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

"Μιλώ ελληνικά περηφάνιας.
Πολλαπλώ τρόπω ποθοκρατούμενος.
Ιωνικά φορτία κουβαλώ."

Ο Περήφανος Στοχαστής,
Περήφανα Ομιλεί
Περήφανα Ποιεί
τα Ιωνικά φορτία σου, Πολύτιμη Κληρονομιά!

Καλό ξημέρωμα..!!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Αοράτη μου
Ο καθένας μας φορτία κουβαλάει: μνήμες καυτές ή χλιαρές, συγκινήσεις, ιδέες, αισθήματα.
Έτσι κι εγώ πορεύομαι.
Πουθενά δεν ξεχωρίζουμε αν δεν έχουμε διασφαλίσει μια ποιότητα ουρανών που κρατάνε τα μάτια μας και μια αύρα θαλάσσια που ζητά η καρδιά μας.
Και αυτά άντε μετά να τα πεις..




Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου