...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

6 Σεπτεμβρίου 2012

Από το στήθος σου ταξιδεύω παντού.




Τα μάτια σου αποσιωπητικά φεγγάρια που λιγόστεψε η σιγουριά τους.
                           Από το στήθος σου
                           ταξιδεύω παντού.
                           Είμαι ύμνος- είμαι ο ύμνος σου.
                           Κι όταν τα χείλη μου αφήνουν σάλιο
                           στην αχιβάδα σου
                 Πώς σκιρτά για να μ’ αιχμαλωτίσει η θάλασσα!

Σε περιεργάζομαι σαν να ‘ναι αυτήν την ώρα να πεθάνω.
Είσαι μια τονισμένη συλλαβή του κραυγαλέου έρωτα που παραδέχεται η αθανασία..


2 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

Δεν σχολιάζεται.....

Μέγιστον!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αοράτη

καλά λες
τι χρειάζονται τα υπερβολικά σχόλια;

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου