Η ποίηση συντηρεί και παρατείνει το μαρτύριο

Για κανέναν προορισμό δεν τάχτηκα-

Για κανέναν προορισμό - Ίσως   

για να ανακαλύψω νέους προορισμούς

Χαρτοκλέφτης που από μια παρτίδα βγάζω

Τα συν και τα πλην ενός δύσκολου βίου

Ο βιοπορισμός τσακίζει τα λεπτά μου κόκαλα

Τα μάτια μου βουρκώνουν να κοιτούν την Αλήθεια

Είχα θεές παλιότερα- τώρα ένθεος άθεος δεν φτάνω πουθενά

Που να κατοικεί η ελπίδα.

Η ποίηση συντηρεί και παρατείνει το μαρτύριο

Κόρη λαγαρή του αφρού

Αφήνω ένα φως το βράδυ αναμμένο

Σημάδι ότι δεν πέθανα

Το σβήνω το πρωί

Σινιάλο πως ο φάρος της ζωής υφίσταται ακόμα

Φοβάμαι την φωτιά χωρίς άνεμο

Τι μπορεί να είναι μια λαίλαπα χωρίς τον αέρα;

Φοβάμαι μην μια μέρα είμαι κάτι που δεν είμαι εγώ..