ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ..

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ..

Βράδυ Αυγούστου -στην βεράντα- τα είδες όλα:
μοναξιές και θόρυβο του κόσμου,
ταξίδια του μυαλού όταν ο άνθρωπος
είναι θανατηφόρος.

Τώρα ρίξε όσο θες τα ζάρια, τύχη δεν υπάρχει

κι αν είναι να τα ξαναγράψεις όλα, σαν ένα δικό σου
προσευχητάρι ,
θα σε κάψει πάλι ο καιρός..

Δεν χώρεσα αλλού παρά μονάχα σε όνειρα,
σε Ελλάδες παλιές και λησμονημένες,
μανιώδης των λέξεων με τον απ’ Ομήρου ήχο
σαν οι ραψωδίες των αιολικών ανέμων να με συνεπήραν..

Κάνω τις προσευχές μου σιωπηλά , κανείς δεν ξέρει
πόσο φυλάκισα την λεβεντιά του πόθου να γνωρίσω
θρησκείες πιο βαθιές κι από τα εικονίσματα
που τυραννίστηκα σαν σε βαθιά νερά..

Τώρα μονάζω μέσα στις ερήμους των λεξιλογίων
που όποιος δεν τις ξέρει τις νομίζει για πολυπληθείς·

κλείνουν τα σύνορα ολοένα, ο κύκλος
στενεύει και σε λίγο θα φανεί ο θεός!

2.9.2007