ΚΗΡΥΚΑΣ..

ΚΗΡΥΚΑΣ..

Παρατείνω την γιορτή του αισιόδοξου πνεύματος
Μέσα μου..

Αισθάνομαι
Από ατόφιο στοχασμό
πλασμένος.

Δυσπιστώ.
Βυθίζομαι
Ψηλά
Σε ένα φλέγον ποίημα-

Μέσα στην επικράτεια της γλώσσας..

Αιρετικός με το εκρηκτικό οξυγόνο μου
Των λέξεων..

Το θέατρο των ιδεών, το θέατρο του κόσμου
Μια αίθουσα μυαλού που δεν φωτίζεται
Όσο αν θέλεις την ανοίγεις.

Αναγκαστικά ο ίδιος είσαι που δεν σε γνωρίζεις καν:
Αλλοτριωμένος, όρος της κρίσης.

Φρενάρει γύρω σου με αυταπάτες η εποχή..

Οι πολιτικές αγκύλες χωρούν
Χιλιάδες υποσχέσεις
Φρούδες.

Παραμυθένια κατασκευάσματα που μεταπλάθουν
Την πραγματικότητα
Kαι βγάζουν
Κενό σωτήριο λόγο
Όπως
Μια εικόνα του εαυτού που θα πέσει..

Να πεις ότι σωπαίνοντας πράττεις σοφά;- Όχι…

Πρέπει να επισκέπτεσαι τον φαινόμενο κόσμο όχι
Σαν ποιητής του γλαυκού- όχι

Αλλά σαν ο ζητώντας την υγεία των αντιδράσεων

Αγωνία όταν κοιμάσαι και όταν ξυπνάς-
Ρολόι που μετράει τις ανάσες σου..

Έτσι βασανισμένα ζει ο μέσα σου
Κήρυκας
Του ευαγγελικού πεπραγμένου..