Κακότροπος αιώνας!...

Πολύ συγκεχυμένος ο αιώνας μας.

Μελετώ πώς να ρίξω τα ζάρια.

Ξεκλείδωτα αισθήματα πρόσωπα κλειδωμένα σιωπές

Πίσω από ένα θολό τοπίο, αν έρθεις

Μείνε πιστός στα αισθήματα, οι σκέψεις βαραίνουν ολοένα,

Θα απολησμονηθούμε πεθαίνοντας, θα σβήσουμε όπως κεράκια από τον αέρα,

Οι μέρες έρχονται και φεύγουν πληγωμένες,

Παντού μια απονιά, δεν συλλαβίζεται, δεν μεταγλωττίζεται ο πόνος,

Πασχίζω με ποιήματα να σκίσω την αγρύπνια,

Η εποχή δυσκόλεψε και σε τρομάζει

Ρηχές πραγματικότητες γεμίσαν άμετρο πόνο

Δεν φτάνω πουθενά απ’ όπου επιδίωξα

Πλάνητας είμαι σ’ έναν κόσμο θεωρίας

Η λύπη μου είναι όμως πάντα που θα σου μιλώ και δεν θα σε κοντεύουνε τα λόγια

Θα υψώνονται ολοένα τείχη ανάμεσά μας

Θα κλαίμε πίσω από το κλειστό παράθυρο κι ενώ έξω

Θα σέρνονται οι ερπύστριες του τανκ που θα πυροβολεί τα όνειρά μας

Θα χάνεται ο κόσμος μας σφιγμένος μέσα σε διαστρεβλωμένες κοσμοθεωρίες

Που στήνουνε στο βάθρο των κοινωνιών μονάχα την παράνοια!

16/ 10/ 2025