Πολλές οι νύχτες που μας περιφρόνησαν ανήκοντας στην μυστηριακή σκοτεινιά τους·
Ένα κύμα χάρης επάνω τους και το γεμάτο φεγγάρι σαν λαχνός που όποιος τον κατέχει θα χάσει
Τα σύμπαντα όλα μα και τα μυαλά του·
Διατηρώ ψήγματα Αλήθειας- άλλωστε
Και πώς να μην πτωχεύσεις με όλα τούτα τα φριχτά γεγονότα
Μιας εποχής που ολοένα ασχημαίνει!
Κοντά στο αλφάδι είμαι που ισορροπεί τον κόσμο μου όμως ο κόσμος μου μια μέρα θα ανατραπεί·
έτσι όπως μιλώ συρράφω την οδύνη με δικό μου τρόπο για να την αντέχω·
Ίσως υπήρξα ο πιο λιλιπούτιος ποιητής ενός παραμυθιού που στοίχειωσε!
Πιο ελαφρύς από μια τρέλα που δεν συμμαζεύεται!
11/ 10/ 2025
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου