Εσχάτη ελπίδα…

Συμπεραίνω αόριστες εξελίξεις

Από τον ύπνο ως το ξύπνημα ένας βαθύς καημός

Ανοίγω τα μάτια μου- γεμίζουν σκιές

Η φαντασία έχει τον δικό της χαυλιόδοντα- επιτίθεται

Εμμένω σε κρυφές συναντήσεις με το Αόρατο

Ετούτος είναι ο διαλεκτικός βηματισμός σου

Δεν έγραψα την Ιστορία όπως την κατανόησα

Πάντα θα διανθίζουμε τα παραμύθια μας- το ‘χουμε ανάγκη

Τώρα αιωρούμαι πάνω από τα κοιμητήρια, είμαι μπουκωμένος με ανάμνηση

Σκάβω σε ορυχεία εγκαταλελειμμένα

Έξω φυσάει, λυγίζει ο αέρας τις πικροδάφνες

Η ανάσα μαραίνεται, η ψυχή μου μαραίνεται

Τσουρουφλίζομαι μέσα σε ορθωμένη φωτιά

Είμαι ο τριακοσιομέδιμνος που δεν τα βγάζει πέρα

Αγρίεψε, βλέπεις, η εποχή

Από το κλάμα των παιδιών θα γεννηθούνε όλα

Θα ξεκεφαλώσουν οι ήρωες των αισθημάτων

Ο κόσμος ίσως να σωθεί!...

28/11/ 2024

Όλες οι αντιδρ