Στις μαργαρίτες μου
Χρωστάω ένα τραγούδι ψυχικό
Και αυτά που δεν είπα αλλά είπα
Εύμορφος ο κήπος και βαθύς
Σαν ανάλλαχτο τριαντάφυλλο
Λυγίζει μ’ άρωμα μες τον αγέρα
Διευθύνει μια μουσική της ευφράδειας.
Α Μάιε ξεπνοισμένε εντολές βαριές που πραγμάτωσες!
Λίγο ακόμη και θα αγγίξω απρόσμενα τον ουρανό!
Λίγο ακόμη να σωπάσω και θα διαβώ αλώβητος το μαρτύριο·
Με λέξεις πάνω μου στερεώνεται ο αιώνας…
31/5/2023
2 σχόλια:
...εύγλωττα ρόδα !!!!!!!
πανέμορφα δημιουργήματα της πατρίδας...
μάλιστα! έτσι όπως τα λες...
Δημοσίευση σχολίου