Καθόταν αμίλητος συλλογισμένος- ένα άγαλμα καθιστικό·
Κάτι περιστέρια γύρω του τσιμπολογούσαν σουσάμια
Χαρούμενα, έτοιμα να ελαφροπετάξουν
Η πλατεία γεμάτη κόσμο- φωνές
Και πήγαινε-έλα πάνω στα λερά πλακάκια
Σαββάτου ολόγυμνου, η ζέστα διαμορφώνει τους κανόνες της·
Πρωτεύουσα μου αντιφατική-
Πίνει καφέ στα γύρω μαγαζιά- κοιτάζει πάντοτε βαριεστημένα
Αφίσες μιλούν για συναυλίες που θα γίνουν
Γυναίκες που αγαπούνε να επιδεικνύονται
Μωρά που κλαίνε μες τα καροτσάκια
Καπνιστές που φουμάρουν του σύμπαντος την χοάνη
Καπνός-
Γράφει σε κάτι τσαλακωμένα χαρτάκια- τι στίχους αλήθεια
Σημειώνει και είναι κοφτερά τα σημάδια του; Ακούει
Προσεκτικά: βουίζουν όλα γύρω του- εικόνες
Που τον κατακλύζουν- πώς να μεταφέρει
Τον εγωισμό της πραγματικότητας στα συντηρητικά γραφτά του;
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Γυναίκες που αγαπούνε να επιδεικνύονται Σ.Π.
ΑΝ είναι γυναίκες=γυναίκες, έτσι ήταν ανέκαθεν.
Η πρόοδος με την ανέχεια της (!) τις ανεμοσκορπίζει
στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, είναι οι "αμαρτωλές" του κάθε συστήματος ...
Όμως, εδώ τουλάχιστον, τώρα, σε κύκλους ευάρεστους ...
κυριαρχούν οι "άλλες γυναίκες"
με τα γελοία "θαλασσο-κουνήματα"
με την λυπηρή διακωμώδηση ενός "νέου είδους"
κι μίας εμετικής συμπεριφοράς ...
Ας είναι,
έκαστος στο είδος του ...
μα γέμισε ο Τόπος !!!
Σε φιλώ, χαιρετισμούς
Συνηθίζει κανείς και την σαπίλα του συστήματος. Αλίμονο σε κείνους που δεν το καταλαβαίνουν! Εγώ ξέρω την λάμψη σου οπότε γιατί να μην σε καθησυχάζω να μην κόπτεσαι για την υστεροφημία σου; ανάγκη καμία δεν έχεις. Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου