Αιωρούνται σαν άπεφθο μυστικό και συγκεντρώνονται
Γύρω απ’ τον κρουνό της αγάπης.
Μιλούν οι ψυχές από το υπερπέραν
Και σαλεύουν πίσω απ’ τον ορίζοντα αφήνοντας
Μιαν οσμή από λιβάνι και νάρδο.
Την ιστορία τους καταγεγραμμένη
Στο αζιμούθιο των άστρων.
Καλώς ειπώθηκαν οι προσεγγίσεις.
Ευρύτερα από το Τίποτα η γη χλευάζει
Την ατολμία μας να δούμε πιο καλά.
Εκεί που μας συντρίβουνε οι σκέψεις
Μόνο μια λύπη μένει κι όταν συναντούμε μια ρακένδυτη ελπίδα…
2 σχόλια:
...Ευρύτερα από το Τίποτα η γη χλευάζει
Την ατολμία μας να δούμε πιο καλά. ///Σ.Π.
βλέπουμε άραγε ποτέ πιο καλά;
την καλημέρα μου και φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου