...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

19 Οκτωβρίου 2022

[Οχυρωμένος καλά πίσω από τα λεξιλόγια ]

 Ένα συγκεντρωμένο φως, τώρα που χαράζει και η παράλυτη

Νύχτα παρέρχεται.
Βρίσκω λαβή για κι άλλα υπονοούμενα.
Ξέφυγα από ανυπαρξίες
Και σε γυρεύω μέσα σε έναν κόσμο που ασχήμυνε και υποφέρει.
Ποιός έρωτας
τροφοδότησε τις αντιφάσεις μου;
Οχυρωμένος καλά πίσω από τα λεξιλόγια ακροβατώ
Σε μια απουσία ανατρεπτική,
πραγματώνοντας τον εαυτό μου από την ανάστροφη, και μιζερεύω
Αφήνοντας να μου απιστεί ο Χρόνος και ο πόνος μας..
Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 1 άτομο και κάθεται

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Είναι η
συναναστροφή μου με το φως της καρδιάς- ΣΠ


Χαίρομαι.

(Παγωμένη εβδομάδα. Τα άνθη μου στις γλαστρούλες, ευαίσθητα, θα παγώσουν...
Δεν είναι εύκολο να ακολουθείς τις απότομες αλλαγές του καιρού. Τα της πίσω αυλής, δεν τα προφταίνω... Κλάδεψα και την λυγαριά -που σάστισε κι αυτή και ξανάνθισε!!!- κλάδεψα και τις σαν δέντρα-κίτρινες μαργαρίτες, η...ζήλεια των περαστικών... έκανα δυο μεγάλες μαύρες σακούλες και τρία δεμάτια... εγώ, η ...γιαγιά, και μετά... τέζα. ΟΡΕΞΗ για ΤΙΠΟΤΑ. Με πήρε κάμποσο ο ύπνος στην πολυθρόνα...

Τώρα, ήρθα να δω τις αστραπές σου.
Αναζητώ τη μουσική εκ του μακρόθεν.
Κλείνω, ευχαριστημένη.
Κάποιος, εκεί, στα πάτρια εδάφη,
ό,ταν περνάει από τον τόπο των γιασεμιών,
κουνάει το κεφάλι, χαιρετώντας την Αρχαία Ελίκη
όπου στην οροφή της δοκίμασα την πρώτη αρμύρα της...


Να είσαι πάντα καλά,

Χαιρετισμούς σε όλους.

Υγ. "Φιλιά" δεν στέλνω απόψε, είναι στιφά ...
Τώρα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...



Αγαπάς τα φυτά και, φαντάζομαι, κι εκείνα σε αγαπούνε. Πάντα όταν περνάω από τα μέρη σου γυρίζω το κεφάλι κατά το Αίγιο και λέω να: εδώ γεννήθηκε η πνευματική αδερφή μου. Ανταμώνουμε πίσω από λέξεις και μουσικές. Ξέρω πως πιάνεις κάθε σπίθα και την κάνεις πυρκαγιά. Τα φιλιά μου και να προσέχεις θα βάλει κρύο σε λίγον καιρό…

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου