...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

5 Οκτωβρίου 2022

Υπογράφεις σ’ ένα κοχύλι μια θέση του έρωτα για να πονώ!

 Υπογράφεις σ’ ένα κοχύλι μια θέση του έρωτα για να πονώ!

Τρεμίζουν γύρω σου οι αβρές πεταλούδες.
Τεμπέλικο φως ρέει πάνω στα βλέφαρά σου αφήνοντας
Το ‘’αιώνιο’’ να αντιστέκεται μέσα σε κάθε μύθο που σε έχει.
Μιλώ για να με καίει ένα δάκρυ. Δακρύζω
Για να μιλώ. Οι στίχοι μου
Είναι ένα καταφύγιο του πικραμένου!
Μπορεί να είναι κοντινή λήψη 1 άτομο και κείμενο

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...με την αρμύρα των δακρύων μου
ψηλαφίζω τις ρυτίδες του κόσμου.
Έξω
η φύση τραντάζεται
λες και ζει την ύστατη εκσπερμάτωση...
Και το δάσος σείεται, γονατίζει, σπαράζει,
αυτοκαταστρέφεται,
για να επανέλθει
ταπεινός προσκυνητής στην αδηφάγο Γήινη αγκάλη.

10-05-22

...όσο για μένα,

ας ονειρεύομαι ένα κόσμο ήρεμο...


Σε θαυμάζω
και σε ασπάζομαι, πηγή αστείρευτη

του νου και της καρδιάς

"Αστοριανή" ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


Είσαι η νεότητα! Κι εγώ εσένα θαυμάζω γιατί πάντοτε υπήρξες ένας άνθρωπος αυθεντικός που έζησε τίμια και ειλικρινά. Πότισες τα γραφτά σου με ωραίες ιδές και θα ταξιδεύουν μέσα στον Χρόνο ακόμα κι όταν δεν θα υπάρχεις. Ζεις τώρα με λύπη και πόνο, το καταλαβαίνω αυτό και στεναχωριέμαι. Μακάρι να γινόταν να σου αφαιρέσω αυτό το βάρος. Όμως η ζωή έτσι είναι και αξιώνει να την αντέχουμε. Έχεις πολλά να στηρίζεσαι: τα εγγόνια σου που τα καμαρώνεις, τα παιδιά σου που σε αγαπούν. Κι όταν θα έρθει η ώρα της συνάντησης με τον Δημήτρη σου θα λυτρωθείς μέσα σε μια γαλήνη που δεν ξέρω να περιγράψω. Μην φοβάσαι τίποτα. Θα φτάσουμε εκεί που είναι μοιραίο να φτάσουμε με καθαρή καρδιά και όμορφο ψυχικό εξοπλισμό.
Σε φιλώ και σου σφίγγω το χέρι αδερφή μου!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου