Ποίηση…

Αναπνέω την βροχή, τονίζομαι στους σπονδύλους
Και πάνω μου βάζουν ίχνος οι φιγούρες της μέρας.
Ένα θέατρο ιδεών και μάλλον που το συντηρούν
λουλούδια και πουλιά
Και εγώ που πιο ακόμη έγινα
Ρομαντικός.
Τα παιχνίδια που παίζουμε είναι των αξιών μας αναφορές.
Κι η Ποίηση βαρύ κληροδότημα που σε μπελάδες μας βάζει
Των αοράτων αποστάσεων…