Με την γομολάστιχα. Και έξω απ’ το παράθυρο περνούν εκείνοι που τους έλειψε η φωνή. Ισχυρό είναι το επιχείρημα του απογεύματος και γυμνάζω τις αισθήσεις μου στην κόψη. Αναφαίνουν στίχοι και ονόματα. Όλα γυναικεία. Λες και το θηλυκό κυριαρχεί. Ελένη Μαρία Μυρσίνη Αικατερίνη. Ακλόνητα όπως η μοίρα τα καταποντίζει μέσα μου.
Πασχαλιάτικες πικάντικες αγρύπνιες. Όπου θρέφομαι είναι απ’ το πλαγκτόν της άνοιξης.
Και εξασκούμαι να απουσιάζω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου