Τα λεγόμενά μου τα αόριστα…

Ένα φτηνό μακό κι ένα ποδήλατο
Θα εξηγήσουν τον Απρίλιο όπως το θέλω.
Λιακάδες πρωινές και θεϊκό ήλεκτρο
Που δράμει στους αιθέρες των συλλογισμών μου.
Αναπαύου εν ειρήνη σκέλος του διαβήτη μου τρεμάμενο,
Πολύ θα σε ταλαιπωρήσω.
Ο πόθος είναι γλυκός συνθέτης που θα μουσουργήσει έρωτα.
Τρέπω τις καμέλιες προς εμένα και μου μιλούν, όπως ενθουσιάζονται με το φως.
Όχι καλλίφωνος, τραγουδώ σιγανά, μην τρομάξουν οι ψύλλοι που, στα αυτιά σου, μπήκανε.
Πλάκωσε έαρ. Χουζουρεύω μέσα στα σκεπάσματα της μεταφυσικής.
Όπως θα μου τύχει ο θάνατος κι άλλο τόσο νεκρώσιμα θα είναι κάποτε τα λεξιλόγιά μου.
Στην ζωή καθυποταγμένα…