Καλώς καμωμένα τα όσα του ουρανού
Αλλά εμένα η έγνοια μου μυρίζει ανθρωπίλα.
Βαραίνει και ελαφρώνει το καθεστώς των σκέψεών μου
Μην με στεναχωρείς αν θέλεις να με αναγνώσεις
Πίσω απ’ την μελαγχολία μου σου τάζω μια κρυφή χαρά.
Για τις δικές μου επιδιώξεις η λιακάδα μπάλωσε το τρύπιο σύννεφο
Ούτε θεός φάνηκε ούτε κανένας
Στύφισαν οι θρησκευτικότητες βαρετά τις ακούω·
Είναι το ποιητικό ηχείο που βοά και πολλαπλά μου υπαγορεύει.
Είναι που είμαι εσύ πίσω απ’ όλα εκείνα που είμαι και που σιγά σιγά διαπιστώνεις.
Αλλά εμένα η έγνοια μου μυρίζει ανθρωπίλα.
Βαραίνει και ελαφρώνει το καθεστώς των σκέψεών μου
Μην με στεναχωρείς αν θέλεις να με αναγνώσεις
Πίσω απ’ την μελαγχολία μου σου τάζω μια κρυφή χαρά.
Για τις δικές μου επιδιώξεις η λιακάδα μπάλωσε το τρύπιο σύννεφο
Ούτε θεός φάνηκε ούτε κανένας
Στύφισαν οι θρησκευτικότητες βαρετά τις ακούω·
Είναι το ποιητικό ηχείο που βοά και πολλαπλά μου υπαγορεύει.
Είναι που είμαι εσύ πίσω απ’ όλα εκείνα που είμαι και που σιγά σιγά διαπιστώνεις.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου