Αίμα της Ποιήσεως..

Αν ζήσεις έρωτες αποσυμφορημένους

Από αγρύπνιες αιχμηρές και πλάι της θαλάσσης

Κοιμηθείς, σε ένα σπίτι που σχεδόν ναυάγησε μες τα ρηχά

Θα ξέρεις πόσο τροφοδότησε με όνειρα τον ύπνο σου

Ελόγου του και άντε να αντέξεις!

Ζητώ και δέχομαι να με κεντούν θαυμαστικά.

Όπερ και με καταλαβαίνεις πόσο με την λύπη γειτονεύω.

Αν έλειπε δεν θα ‘χα τίποτα να γράψω-

Αν έλειπε θα ήμουν φωτεινός που θα μου έλειπε η χροιά.

Και η φωνή μου δεν θα είχε αίμα να το δεις και αίμα

να γευτείς και να το κοινωνήσεις.