Οροπέδιο ζαλισμένο απ’ την ανοιξιάτικη ομίχλη· τι παράξενος εφέτος καιρός! Ασταθής σαν γυναίκα ή σαν θάλασσα· ξεκαλουπώνει την δημητριακή ανθοφορία και αφήνει τον ήλιο να μιλά.
Στο αίμα μου ερυθρά αιμοσφαίρια ανταρτεύουν και κινούν την Ποίηση επί σκοπόν. Ερωτεύομαι τις αυθάδειες των ουρανών. Άφραστα βουνά και λιβάδια καθαρογραμμένα-
Αντηχούν των αιγών τα σκάνδαλα επιφωνήματα- ποιος να παραβγεί στην ωραία ορμή τους; Όλα τα πνίγει καθεστηκυίας αταξίας Μάιος. Όπου κι αν δω..
Στο αίμα μου ερυθρά αιμοσφαίρια ανταρτεύουν και κινούν την Ποίηση επί σκοπόν. Ερωτεύομαι τις αυθάδειες των ουρανών. Άφραστα βουνά και λιβάδια καθαρογραμμένα-
Αντηχούν των αιγών τα σκάνδαλα επιφωνήματα- ποιος να παραβγεί στην ωραία ορμή τους; Όλα τα πνίγει καθεστηκυίας αταξίας Μάιος. Όπου κι αν δω..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου