Κατοικώ την ψυχή μου κι η ψυχή μου δραπέτευσε.
Ανεβαίνω τις ανηφόρες μου και είμαι βυθισμένος σε σκέψεις και πάθη. Πάθη είναι οι στεναχώριες μου, πάθη είναι οι αγρύπνιες μου, πάθη είναι οι λέξεις, τα σύνορα που θέλω να υπερνικήσω. Κι όμως: νιώθω να έχω συμπάθεια για τον Άνθρωπο, τον θρέφω μέσα μου, τον αγαπώ. Είναι αυτή η αλληλέγγυα προσήλωση που με κάνει να αισθάνομαι καλά μ’ αυτό που είναι τελικά η ψυχή μου. Και όταν φύγω, να με θυμάστε για τις αλήθειες που πάντα σας είπα. Γιατί δεν μπορούσα ποτέ να κρυφτώ..
Ανεβαίνω τις ανηφόρες μου και είμαι βυθισμένος σε σκέψεις και πάθη. Πάθη είναι οι στεναχώριες μου, πάθη είναι οι αγρύπνιες μου, πάθη είναι οι λέξεις, τα σύνορα που θέλω να υπερνικήσω. Κι όμως: νιώθω να έχω συμπάθεια για τον Άνθρωπο, τον θρέφω μέσα μου, τον αγαπώ. Είναι αυτή η αλληλέγγυα προσήλωση που με κάνει να αισθάνομαι καλά μ’ αυτό που είναι τελικά η ψυχή μου. Και όταν φύγω, να με θυμάστε για τις αλήθειες που πάντα σας είπα. Γιατί δεν μπορούσα ποτέ να κρυφτώ..
2 σχόλια:
όταν φύγω, να με θυμάστε για τις αλήθειες που πάντα σας είπα. Γιατί δεν μπορούσα ποτέ να κρυφτώ.. ΣΠ
..αυτή είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας
Αστοριανή, ΝΥ
έτσι είναι δυστυχώς μακρινή αδερφή μου! εξάλλου τι θα μας ωφελούσαν τα ψέματα;
Δημοσίευση σχολίου