πήγα μια βόλτα στην παλιά μου γειτονιά...

ακούγονταν

ακόμα το πατίνι μου που έτρεχε στην κατηφόρα,

οι ζαβολιές μου μ' έκαναν 

μύθο, α τι ωραία 

φασαρία στα χωράφια με τις μαργαρίτες! 

λιακάδα επική, ποδήλατα 

που έλαμπαν στον χωματόδρομο κι όπως τα κουδουνάκια τους 

βαρούσαν 

τσούρμο που αφήνει στίγμα στο παντού-

ζούσε η κυρα Τασία ακόμα, το πρόσωπό της

εικόνα που δεν ξέχασα,  

της Καθαρής Δευτέρας αετοί, κρυφτό 

τα βράδια και ξυλίκι,

πού πήγε τώρα το σχολείο μου; η κυρα Αθηνά που μ' έμαθε

τις αλφαβήτες και τι έκανε ο μέγας Αχιλλέας; μνήμη μου

φύλαξε τα, αφουγκράσου στα βαθιά

των ουρανών- κάπου υπάρχουν όλες 

οι λατρείες μου, κάπου υπάρχει 

η Ευαγγελία μου, το πρώτο μας φιλί, κάπου υπάρχει

η ιστορία των ιστοριών μου, κάπου

θα υπάρξουμε κι εμείς απόντες 

μες σε χρόνο μέλλοντα, μ΄ένα τεκμήριο

καλής καρδιάς στην μισοξηλωμένη μας κωλότσεπη..