...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

5 Μαρτίου 2017

Λάβαρα..



Λάβαρα που ανεμίζουν μες το πουθενά, παντιέρες
πολύχρωμες,
όπως ιδέες που τσούζουν,
αφαιρετικά
μες την επικράτεια του γαλάζιου,
κυκλώνουν
την ψυχή
εμφυσώντας της
του θάρρους το μέλι,
και, ύστερα,
το μεσημέρι γίνεται κοίλο,
όπως για να φιλοξενήσει
τραγούδια του δήμου,
πολυδύναμα,
γραμμένα
επάνω στον φλοιό των δέντρων και
μες την ντόμπρα σιωπή, κάτω
από τον ίσκιο του πλατάνου, αεί
που τα απαγγέλουν αδέκαστοι ποιητές- α Ρούμελη,
α Κύπρος,
α Θράκη, α
Ήπειρος,
α Θεσσαλία
α Ελλάδα μου
απανταχού και αχ!



2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Με ρωτάς
πώς γράφω τόσο και τόσα ποιήματα- κι εγώ δεν ξέρω
γιατί ένα χέρι αόρατο μέσα μου οδηγεί. ΣΠ


Αυτό σου το χέρι, το αόρατο, έσφιξα χρόοονια πριν...

Να είστε όλοι καλά,

Υιώτα
"αστοριανή"

ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

να είσαι καλά μακρινή αδερφή μου- εγώ έχω πάρει σβάρνα τα ταξίδια και είμαι πολύ κουρασμένος και ξενυχτισμένος. τα φιλιά μου!!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου